Misschien heb je bij de gedachte aan een reading het idee dat het er wat duister aan toe gaat met veel zware emoties, maar niets is minder waar. Vaak wordt er in onze oefengroep gelachen. Van deze positieve vibratie kan je als medium alleen maar baat hebben omdat het contact met de spirituele wereld dan vlotter verloopt. Enkele weken geleden had ik in onze oefengroep een ervaring die ik nog niet eerder had gehad en daar wil ik je graag deelgenoot van maken.

Vrij snel nadat ik in meditatie ging zag ik een paarse kaars.
Toen ik telepathisch vroeg wat de kaars te betekenen had zag ik een oudere vrouw. Ik vroeg haar wat ze met de paarse kaars bedoelde en ze zei: “Paars Kaars!” en begon ontzettend te lachen. Haar lach was zo aanstekelijk dat ik mijn tanden op elkaar moest bijten om niet zelf in de lach te schieten. Ik vroeg of ze mij nog meer informatie kon geven, maar ze zei telkens weer: “Paars Kaars!” waardoor ze weer ontzettend de slappe lach kreeg. Dit bleef doorgaan tijdens de rest van de meditatie waardoor ik na de meditatie meteen meedeelde dat ik blij was dat we konden beginnen omdat ik het bijna had uitgeproest. Mijn collega’s wilden maar wat graag weten wat hier de aanleiding van was geweest dus ik nam als eerste het woord.

Ik vertelde dat ik een vrouw bij me had die ontzettend kon lachen en regelmatig de slappe lach had. Het moest voor de ontvanger heel herkenbaar zijn en de ontvanger moest zich die lachbuien ook echt nog kunnen herinneren. Ze liet me op dat moment ook weten dat ze hield van taalspelletjes. Ze deed kruiswoordraadsels en woordzoekers enz. Ook al was ze getrouwd geweest was ze in het laatste deel van haar leven lang alleen geweest. Haar man was eerder overleden.
De relatie met de overledene voelde heel dichtbij, het was duidelijk familie.

Toen ik deze informatie gedeeld had vroeg ik of iemand deze vrouw herkende waarop D. reageerde.
Als ik haar vroeg of ze herkende dat het een heel lieve goedlachse vrouw was dan beaamde ze dat onmiddellijke. Bij de herinnering aan de slappe lach moest ze zelf ook weer lachen.
De vrouw liet mij haar interieur zien met de focus haar woonkamer. Het was een beetje een ouder interieur en dat klopte volgens de ontvanger. Mijn oog viel op een dun tapijtje op tafel en ook dat beaamde D.
Wanneer ik ging invoelen wat de relatie tussen D. en de vrouw was leek het haar grootmoeder te zijn, maar dat was het niet dus dat liet ik even los.
De vrouw vertelde me dat ze enkele goede vriendinnen had die altijd bij haar op bezoek kwamen en waar ze gezellige momenten met beleefde en dat klopte.
Ze hield ervan om af en toe een kaartje te leggen en ook dat was waar.

De vrouw bleef vrolijk tot ik ging kijken naar de betekenis van de paarse kaars.
Ze liet me weten dat deze symbool stond voor haar sterfproces. D. was hierbij geweest en had haar bijgestaan. De vrouw liet mij het verschil voelen tussen de ontzettende pijn die ze had ervaren tijdens haar sterfproces en de plotselinge verlossing die ze bij haar heengaan had gevoeld. Door de liefdevolle begeleiding van D. had ze het leven, ondanks de pijn, op een mooie manier kunnen loslaten.
Toen voelde ik plots heel duidelijk de relatie tot de ontvanger en begreep ik dat ik haar moeder bij me had en dat klopte wel.
De moeder van D. was trots op haar dochter en wilde dat ik haar duidelijk maakte dat het begeleiden bij een stervensproces een mooi talent is.
Ik vroeg D. of ze dat misschien al deed of ze dat misschien van plan was? Dat was niet het geval zei ze. Maar iemand uit de groep merkte op dat ze het wel deed, maar dan met dieren. Voor de spirituele wereld maakt dat natuurlijk niet uit. Dieren of mensen, het zijn allemaal levende wezens.
De trotse moeder liet mij afsluiten met een heel dikke knuffel en kus voor haar dochter. D. was heel dankbaar voor het contact want haar moeder zou twee dagen later jarig zijn geweest en ze had al gehoopt dat ze iets van zich zou laten horen.
Na de reading vertelde D. dat zij en haar moeder ontzettend konden lachen en samen vaak de slappe lach kregen. Ze had zelfs nog een cassettebandje waarop ze zo ontzettend aan het lachen is. Met een duidelijker bewijs had de moeder dus niet kunnen komen!