Dit contact speelde zich af tijdens een Reikibehandeling in de begindagen van mijn praktijk toen ik soms nog cliënten thuis ging behandelen. Het is zeker niet zo dat ik mij alle readings herinner, in tegendeel, meestal vergeet ik ze heel snel. Maar deze was een uitzondering omdat het pas de tweede keer was dat het voorkwam tijdens een heling.
Het is mijn gewoonte om met gesloten ogen mijn behandelingen te doen en dat was ook nu het geval. In het midden van de behandeling verscheen in mijn derde oog een oudere man met een deukhoed. Het duurde enkele seconden voor ik mij bewust werd van zijn aanwezigheid. Ik ben tijdens een behandeling altijd zo gefocust op mijn cliënt dat andere dingen vaak helemaal langs mij heengaan. De man deed mij denken aan één van mijn eigen opa’s terwijl hij er niet op leek. De man las mijn gedachten en antwoordde telepathisch dat hij inderdaad de opa van mijn cliënt was. Hij voelde heel lief en beschermend naar haar toe, een aardige man. Ik voelde dat deze opa een heel ander gevoel gaf dan haar andere opa, die ik trouwens niet te zien kreeg. Het vertelde mij iets over de verschillende soort relatie die mijn cliënt met haar twee opa’s had gehad.
Opa liet een kaart zien van de haven van Antwerpen. Ik was in het verleden lerares aardrijkskunde geweest en herkende de kaart vanuit mijn lessen. Er werd niets bij gezegd, alleen de kaart die in mijn derde oog bleef staan. Ik was op dat moment aan het behandelen in Antwerpen dus ik vroeg mij af wat hij juist wilde zeggen? Had het te maken met mijn cliënt die in Antwerpen woonde? Had hij in Antwerpen gewoond? Werkte hij in de haven? Dit zijn vaak momenten waarin de onzekerheid bij mij toeslaat omdat ik het zo graag juist wil overbrengen. Maar omdat ik midden in een behandeling zat bleef de energie gelukkig hoog en had ik de kans om in te voelen wat het juiste antwoord op mijn vragen was. Ik voelde het meest bij: “Ik werkte in de haven van Antwerpen”. Meteen daarna stond hij met een denkbeeldige kleurrijke paraplu tegenover mij aan de behandelingstafel. Dit alles nog steeds met mijn ogen dicht, gezien vanuit mijn derde oog. Het regende, maar de regen viel niet op mijn cliënte. De paraplu zorgde voor volledige bescherming, waarmee ik voelde dat hij wilde aangeven dat hij haar nog steeds bescherming bood. Mijn cliënte ging door een zware periode in haar leven en haar opa zag zijn kans om haar aan te geven dat hij er nog steeds voor haar was. Dat zij hem kon vertellen over haar zorgen en dat hij haar tekens zou geven in welke richting zij verder kon. Ze kon nog steeds met hem communiceren als ze dat wilde en hij wilde voor haar een soort van gids zijn.
Na elke behandeling doe ik altijd een korte nabespreking en dat was ook toen het geval. Het was voor mijn cliënt een totale verrassing dat haar grootvader bij de heling aanwezig was. Het mooiste cadeau voor haar en laat ik eerlijk zijn, ook voor mij, was dat alles klopte wat ik had gezien en gevoeld had.
We hebben nog steeds contact met elkaar en daardoor weet ik dat het probleem waar ze toen met worstelde gelukkig heel mooi is opgelost. Opa staat nog steeds met zijn paraplu klaar als zij daar behoefte aan heeft.
