Op school, je werk en bij sportactiviteiten maak je afspraken met elkaar. Dit is belangrijk omdat je samen iets wilt bereiken en geen tijd wilt verliezen door over alles met elkaar in discussie te gaan. Ook wanneer we hier op aarde een ‘levensstuk’ spelen, zijn er afspraken nodig. Welke die zijn, bespreek ik in dit hoofdstuk.
De sluier der vergetelheid
Het bewust worden dat er een sluier der vergetelheid is, heeft veel voor mij duidelijk gemaakt. Voor we geboren worden, spreken we af dat we ons weinig of zelfs helemaal niets meer herinneren van onze ware ‘thuis’. Ik vertelde eerder dat ik bij het lezen van het boek ‘Ik moest doodgaan om mezelf te genezen’ het inzicht had gekregen dat ik na mijn verblijf op aarde terug naar mijn echte ‘thuis’ zou gaan. De herinnering kwam bij me binnen als een donderslag bij heldere hemel en zorgde voor een ontzettende heimwee. Ik kon niet begrijpen waarom ik voor een leven had gekozen dat zich afspeelde in een wereld zoals de onze. Een wereld met zoveel pijn en verdriet terwijl onze echte ‘thuis’ een haven van onvoorwaardelijke liefde is. Dit is juist de reden waarom we ‘de sluier van vergetelheid’ gecreëerd hebben. Stel je voor dat jij in een vorig leven je man of vrouw vermoord hebt. Hieraan wil je niet herinnerd worden. Het is niet handig dat we ons alle ervaringen uit onze vorige levens herinneren omdat dit ons zou beperken in de doelen die we ons voor dit leven gesteld hebben. Willen we van onze ervaringen leren, is het belangrijk om in het ‘nu’ te leven.
Toch zijn er mensen waarbij de sluier dunner is. Mediums zijn hier een goed voorbeeld van. Sommigen onder hen hebben hun roeping pas in de loop van hun leven gekregen en voor hen is daardoor het proces langzaam verlopen. Maar voor velen was bij de geboorte de sluier al dun. Hierdoor kunnen zij het contact met ‘het thuisfront’ al van bij het begin van hun leven ervaren. Het niet thuis voelen, het zich anders voelen, is voor velen een zware strijd geweest. Tot ze hier hun weg in vonden en aan de slag konden met hun talent. Eén van de levensdoelen van mediums is om anderen te helpen in hun proces van pijn, boosheid en/of verdriet.
Bij mensen met een bijna doodervaring schuift de sluier met een plotse beweging uit elkaar. Het moge dan meestal intens mooie belevingen zijn, toch staat hun hele leven helemaal op zijn kop. De schok dat we geen mensen zijn die kiezen voor een spiritueel leven, maar spirituele wezens die kiezen voor een fysiek leven, is voor velen erg groot. Het duurt vaak jaren voor ze het een plaats in hun leven kunnen geven.
Voor de meesten onder ons is het dunner worden van de sluier een langzaam proces. Al zijn er ook mensen waarbij de sluier niet dunner wordt. Zij hebben ervoor gekozen om zich hun hele leven te focussen op de derde dimensie. Hun levensdoel is puur op aardse zaken gericht. Het dunner worden van de sluier of werken met je intuïtie betekent eigenlijk hetzelfde. We worden in onze huidige maatschappij jammer genoeg niet aangemoedigd om ermee te werken. Jij zal dus zelf moeten bepalen of je ermee aan de slag wilt of niet. Wil je er veel tijd aan besteden? Wil je veel oefenen? Dan zal het vast lukken! Zoals het gezegde zegt ‘oefening baart kunst’.
Er zijn verschillende onderzoeken gedaan naar mensen die in hun stervensfase zitten. In deze fase wordt de sluier vanzelf dunner. Zij zien soms overleden dierbaren, engelen of opgestegen meesters. Het zorgt ervoor dat ze gerustgesteld worden en de dood in een ontspannen staat tegemoet gaan. Sceptici springen hier vaak op met het argument dat deze mensen hallucineren door de medicijnen die ze krijgen, maar niets is minder waar. Niet iedereen die deze ervaringen heeft, krijgt medicijnen en dokters die deze fenomenen bestuderen zeggen dat hallucinaties van een heel andere orde zijn dan wat mensen bij hun doodsbed ervaren. Als we dan kijken naar personen met een BDE, die dicht bij de dood hebben gestaan, dan kunnen we concluderen dat zij een hele transformatie ondergaan na hun BDE. Dat kan van hallucinerende mensen niet gezegd worden.
We moeten beseffen dat onze hersenen een ingenieus systeem is dat werkt als een filter. Onze hersenen laten juist dat door wat we op elk moment in ons leven kunnen gebruiken, niet meer en niet minder.
Het werken met mijn intuïtie heeft mijn leven enorm verrijkt. Het blijft een boeiend proces waarbij ik steeds andere manieren ontdek om de sluier te verdunnen.
Script/ Wet van de aantrekking
Iedereen is bekend met de wet van de zwaartekracht. We zijn er ons van bewust omdat we naar beneden vallen als we van een hoogte springen of omdat voorwerpen niet spontaan door de lucht vliegen. We kunnen deze wet dus met al onze zintuigen ervaren. Bij de Wet van de Aantrekking is dit een ander verhaal. We zien hier meestal niet meteen resultaten. Daarom zijn veel mensen zich niet bewust van deze wet of bekijken ze hun ervaringen als louter toeval. Toch is het punt waar we nu staan het resultaat van onze gedachten. Eigenlijk zijn onze gedachten de voorlopers van onze manifestaties. Zodra we gevoel geven aan onze gedachten en we dus een bepaalde energie uitstralen, hebben we dit op onze bucketlist gezet. Dit geldt voor de leuke dingen, maar ook voor de dingen die we als verschrikkelijk ervaren. En juist daar hebben de meesten onder ons problemen mee.
Lange tijd heb ik mij afgevraagd waarom ik bepaalde ervaringen in mijn leven heb aangetrokken. Bijvoorbeeld het misbruik dat ik als tienjarig meisje onderging. Heb ik dat ook aangetrokken? Vanuit ons aardse perspectief is het niet voor te stellen. Zo zijn er oneindig veel ervaringen die mensen meemaken waarvan je denkt dat je wel gek moet zijn als je hiervoor zou kiezen. Vanuit ons perspectief bekeken is het ook onmogelijk om een verklaring te vinden. Toch ben ik ervan overtuigd dat, voor we geboren worden, ons hogere zelf bepaalt wat we willen gaan leren in ons volgende leven. We maken bepaalde keuzes waar we onze groei op willen richten. We bouwen zogezegd een ruw script waarbinnen we ons gaan bewegen en keuzes maken. Zo kiezen we onze ouders of worden we geholpen door anderen bij deze keuze. We gaan na bij welke ouders de kans het grootst is om onze levensopdracht te vervullen. Dan gaan we kijken binnen welke cultuur we het beste passen, welke huidskleur we zullen hebben, of we man, vrouw, hetero, homo, lesbisch of genderneutraal willen zijn. Dit allemaal in verband met onze opdracht die we hier willen gaan uitvoeren. We bepalen ook welke mensen een sleutelrol gaan spelen in ons leven. Bijvoorbeeld de mensen met wie je, al dan niet tijdelijk, geen fijne relatie mee zal hebben. Zij zorgen ervoor dat je een heel andere richting uit gaat. In plaats van negatieve gevoelens naar deze personen te ervaren, kunnen we ook beslissen om hen dankbaar zijn omdat ze ons, door contrast te laten ervaren, weer dichter bij ons levensdoel brengen. Maar ook hier ligt de verantwoordelijkheid bij ieder van ons en bepalen wij zelf hoe we met die soort situaties omgaan. Er is geen kracht buiten ons die ons hierop zal aanspreken.
Wanneer we ons ruwe script hebben geschreven, zijn we klaar om geboren te worden. De wet van de aantrekking is niet zoals de zwaartekracht een wet die alleen in onze fysieke wereld voorkomt. Het is een algemene wet die in het hele universum aanwezig is. Deze zegt: “Waar we ons met ons gevoel op focussen trekken we aan.” Alles wat we aandacht geven groeit. Het maakt niet uit of het, voor ons gevoel, om iets negatiefs of iets positiefs gaat.
Als we geboren worden hebben de meesten onder ons enkele levensdoelen op hun verlanglijstje staan. Dit betekent dat we hier al voor onze geboorte onze focus op hebben gelegd. Ook al zijn we bij onze geboorte piepkleine wezentjes, we ervaren meteen en kunnen daardoor gevoelsmatige keuzes maken. Nog niet via gedachten die we in woorden omzetten, maar op een telepathische manier zoals we dat gewend waren in onze spirituele vorm. We gaan door de sluier van vergetelheid en beginnen helemaal opnieuw. We moeten terug leren ‘mens’ zijn ook al zijn we misschien al honderd keer hiervoor mens geweest.
Het kan allemaal heel overweldigend voelen. Het gevoel van pijn, koude en harde geluiden zijn grote contrasten wanneer we als een kwetsbaar mensje geboren worden. Maar de meesten onder ons voelen gelukkig ook meteen de liefdevolle energie die er komt vanuit de ouders en diegene die helpen bij de geboorte. De aanpassing is groot om van een hogere dimensie in een menselijk lichaam terecht te komen. Dat is ook de reden waarom baby’s zoveel slapen. Wanneer ze slapen begeven ze zich naar een hogere frequentie en kunnen ze weer bijkomen van hun aardse ervaringen. Hoe meer we ons leren aanpassen aan het fysieke leven en we leren ‘mens’ te zijn, hoe minder slaap we nodig hebben. Zodra we wakker zijn beginnen onze gedachten weer te werken en gaan we constant verschuiven met onze energie van hoog naar laag en van laag naar hoog; ons hele leven lang.
Ons fysieke leven zit vol ervaringen. De ene ervaring hebben we gepland vóór dit leven, de andere manifesteert zich door onze focus op ons gevoel tijdens dit leven. Maar ik herhaal nogmaals; wij staan zelf aan het stuur. Er is geen hogere macht die ons beloond of straft. Op deze manier kunnen we onze hemel op aarde leven en gaan we beseffen dat we nooit ‘onze thuis’ hebben verlaten.
Het leven is een proces. Deze inzichten krijgen de meesten mensen onder ons niet van de ene dag op de andere. Meestal is een ‘negatieve ervaring’ de oorzaak ervan dat we wakker worden.
Stel, je wordt geconfronteerd met een ernstige ziekte. Je ervaart gevoelens van bijvoorbeeld angst, verdriet en machteloosheid waardoor je je een slachtoffer van je situatie voelt. Als gevolg daarvan leg je al je krachten buiten jezelf. Na een poos evolueren deze gevoelens zich naar boosheid; meestal op iets buiten jezelf. Je hebt dan niet langer een machteloos gevoel, maar gaat tegengas geven. Een ontlading volgt in de vorm van boosheid. Hierdoor kan je gevoelens van hoop ontwikkelen waardoor je de moed krijgt om je ziekte aan te pakken. Dit betekent dat je kan aanvaarden wat jou is overkomen. Wanneer jij je situatie volledig aanvaard hebt, sta je heel ver in je gevoelsproces. Je kan dan liefde voor jezelf voelen. Je wordt je bewust dat je ziekte geen straf is, maar een lichamelijk sein om op een liefdevolle manier op zoek te gaan naar de oorzaak van deze manifestatie. Heb je jezelf weggecijferd? Durf je geen nee te zeggen? Wil je jezelf de hele tijd bewijzen? Als je de liefde voor jezelf gaat voelen en daardoor de vrede in jezelf ervaart, zal je lichaam hierop reageren en zullen niet alleen de symptomen verdwijnen, maar kan er uiteindelijk ook genezing plaatsvinden. En wat als iemand toch overlijdt? Heeft deze persoon de strijd dan verloren? Niet volgens hoe ik het zie. Wanneer iemand overlijdt, is dit wat in zijn of haar ‘programma’ staat. ‘Overlijden’ is trouwens een woord dat hoort bij ons fysieke leven. Alles is energie, ook wij. En energie kan niet sterven, het transformeert. De overledene rondt iets af om daarna, al dan niet in deze wereld, aan iets nieuws te beginnen. Dat wij onze dierbaren, in de hoedanigheid hoe wij hen hier hebben ervaren missen, is meer dan logisch! Ook al is het moeilijk om dit vanuit ons perspectief te zien, het maakt deel uit van het levensproces dat wij hier op aarde willen ervaren.
Door deze kijk op het leven ben ik gaan begrijpen dat ik niet het slachtoffer ben van mijn genen. Mijn lichamelijke conditie heeft te maken met hoe ik naar mezelf en mijn omgeving kijk. Ja, we hebben genen en die kunnen zorgen voor bepaalde grenzen, maar dat hoeft ons niet te beperken. Het gaat erom hoe we met de vastomlijnde gegevens omgaan, aan ons de keuze.
Om een simpel voorbeeld te noemen, mijn lengte is genetisch bepaald. Zowel langs mijn vader als langs mijn moeders zijn mijn familieleden gemiddeld genomen vrij groot. De genetische kans dat ik ook groot zou zijn, was erg aanwezig. Het feit dat ik groot ben, kon ik als een nadeel zien, maar dat hoefde niet. Met mijn grootte had ik bijvoorbeeld een goede basketbalspeelster kunnen worden. Maar daar lag mijn hart niet, ik hield van ballet. Jammer genoeg zat een carrière als prima ballerina er met mijn grootte niet in. Bovendien woonde ik in een dorp waar in de verre omgeving geen balletschool te vinden was. Ik had het kunnen opgeven en mij slachtoffer blijven voelen van mijn situatie. Maar daar heb ik niet voor gekozen. Ik bleef dromen en zag mij dansend op een podium. Mijn overtuiging en voorstellingsvermogen heeft mij beloond. Op een dag werd ik toch ingeschreven op een dansschool. Ik heb uiteindelijk mijn hele leven gedanst en heb overal op podia gestaan. Mijn genen hebben mij niet kunnen weerhouden van wat ik het allerliefste deed. Zelfs nu combineer ik het in mijn werk als energetisch en intuïtief coach. Laat je dus niet door een ander overtuigen dat jij iets niet zou kunnen. Jij alleen kan jouw pad bewandelen.
Een blij gevoel verhoogt je energie en zorgt voor gezonde lichaamscellen. Je hoeft je niet te bewijzen aan de wereld, creëer je eigen wereld! Maak je de mooiste voorstelling die jij je bedenken kan! Wanneer jij je energie hoog houdt, help je ook anderen hun energie te verhogen. Zo brengen we samen de wereld naar een hogere frequentie.
Vrije wil
We hebben al een bucketlist voor we aan ons fysieke leven beginnen. Is het dan ook de bedoeling dat we ons hieraan houden? Wat als het ons te heet onder de voeten wordt en we er liever vanaf zien? Kan dat zomaar? Absoluut, dat kan! Net zoals wanneer we tijdens ons leven een bucketlist maken en op een bepaald moment besluiten om het toch niet te doen. Alles gebeurt in jouw tijd en op jouw manier. Jij hebt alleen aan jezelf verantwoording af te leggen, niet aan een kracht buiten jou. Toch is het verlangen van ons hogere zelf vaak erg groot. Het kan ook zijn dat ons levensdoel met het levensdoel van een ander verweven is. Daarom gaan we vaak op een later moment of via een andere weg ons doel toch proberen te bereiken. Is het ons alsnog te zwaar dan kunnen we ons pakket in een volgend leven wat lichter maken. Spirituele wezens zijn tenslotte eeuwig en oneindig.
Tijd en plaats
Dit brengt ons bij twee, van wat ik ervaren heb, als de moeilijkste wetten om te begrijpen. Maar het zijn tegelijk heel interessante wetten om te onderzoeken. Alleen in de derde dimensie ervaren we tijd en plaats. Zodra we ons fysieke lichaam verlaten, hebben we deze ervaring niet meer nodig. Puur bewustzijn kan overal zijn op welk moment dan ook. De begrippen tijd en plaats ontstaan wanneer we ons minder bewust worden van wie we in werkelijkheid zijn en we ons dus in een lagere frequentie bevinden. We merken zelf dat, wanneer we blij of euforisch zijn, de tijd sneller gaat of zelfs helemaal niet meer bestaat. Als we ons daarentegen ongelukkig voelen of pijn hebben, kruipt de tijd voorbij. Zo kunnen we begrijpen dat ‘tijd’ een illusie is, alles is ‘nu’.
Een voorbeeld: Je ouders wonen in West-Europa en jij in het oosten van de Verenigde Staten. Jij belt hen om 14 uur plaatselijke tijd op. Dan is het in West-Europa 20 uur en toch is het voor jullie beiden ‘NU’. Je gaat hierover niet discussiëren en zeggen dat het alleen voor jou ‘NU’ is en voor je ouders vroeger. De klok mag dan voor hen wel vroeger staan, maar het blijft voor beiden ‘NU’. Zodra ik dit begon in te zien kreeg ik ook antwoorden op zaken die ik niet eerder kon verklaren. Bijvoorbeeld hoe mijn overleden zoontje, Casper, mij het lied ‘Music’ kon laten horen wanneer ik het nodig had. Vermits tijd een illusie is, kon hij wanneer dan ook deze ervaring in mijn ervaringsveld plaatsen. Hierdoor ging ik ook beter begrijpen hoe dierbare overledenen informatie aan mij doorgaven voor ik wist welke gasten er tijdens onze oefenochtenden bij de mediumgroep aanwezig waren.
Wat voor tijd geldt dat geldt dus ook voor plaats. Waar ik ook in de wereld ben, mijn dierbaren in de spirituele wereld zijn altijd en overal aanwezig. Vermits alles bewustzijn is, geldt geen tijd of plaats. Bewustzijn is eeuwig en overal.
Kunnen wij alleen, wanneer wij ons fysieke lichaam hebben verlaten, op verschillende plaatsen tegelijk zijn? Op deze vraag moet ik ja en nee antwoorden. Het is niet zo dat we fysiek moeten sterven, maar we ontstijgen wel ons fysieke lichaam wanneer we met ons pure bewustzijn werken. In hoofdstuk 3, onderzoek en ontwikkeling heb ik dit al aangehaald. Daar sprak ik over uittredingen of out of body experiences (OBE). Je gaat met je bewustzijn naar een andere locatie terwijl je fysieke lichaam blijft waar het is. Waar je bewustzijn zijn focus legt, daar ben je ook. Ook fysieke personen die hun trilling naar een hogere frequentie weten te brengen, kunnen met hun bewustzijn naar een andere plaats gaan, dit noemen we remote viewing; kijken op afstand dus.
Zoals ik in het vorige hoofdstuk al had aangegeven, zijn er op verschillende plaatsen in de wereld opleidingsinstituten waar je een OBE kan leren ervaren. Je verlaat je gezonde lichaam en je beweegt met je bewustzijn naar die plaatsen waar jij je focus legt. In de opleidingsinstituten doen ze allerlei testen om te bewijzen dat men daadwerkelijk met een groter bewustzijn te maken heeft. Zo lig je bijvoorbeeld als proefpersoon in een afgesloten kamer. Je treedt uit je lichaam en gaat met je astrale lichaam naar een andere locatie waar iets genoteerd staat op een bord. Indien je aan het testpanel kan vertellen wat er geschreven staat, is er bewezen dat jij je fysieke lichaam hebt verlaten. Honderdduizenden mensen hebben deze ervaringen al gehad; zowel op een natuurlijke manier als in een opleidingskader. De plaatsen waar de OBE’ers zich naar begeven, kan in deze dimensie zijn, maar gevorderden begeven zich ook naar andere dimensies en doen daar ervaringen op die voor hen van nut zijn voor hun leven op aarde. Net als mensen met een bijna doodervaring verlaten zij de fysieke wereld, maar dan wel vanuit een gezond fysiek lichaam.
Leven met een ego
Over ego is er al veel gepraat en geschreven en voor velen betekent het iets negatiefs, iets wat je beter niet kan hebben. Hier ben ik het niet met eens. Ik zie het wat genuanceerder. Voor mij betekent je ego, ‘dat wat je mens maakt’. Omdat we ons voor onze geboorte naar een lagere dimensie begeven, waar we contrast kunnen ervaren, hebben we de kracht van het ego meegekregen. Hoe we dit in ons dagelijks leven inzetten is aan ons. Wanneer we ons ego op een positieve manier gebruiken, durven we naar voren te treden en onszelf te laten zien. We kunnen onszelf centraal zetten en niet ons laten beïnvloeden door bijvoorbeeld angst voor afwijzing. Ons ego zorgt ervoor dat, wat we in onze gedachten creëren, ook in de praktijk waar kunnen maken. Maar we kunnen ons ego natuurlijk ook op een negatieve manier gebruiken door er zoveel belang aan te hechten dat je jezelf boven een ander plaatst. Of net het omgekeerde, dat je de kans niet grijpt om van je ego gebruik te maken en je jezelf als een voetveeg laat behandelen. Een goed voorbeeld uit mijn eigen leven is de maanden voor mijn hartkatheterisatie. Ondanks de pijn op mijn borst bleef ik doorgaan om mijn plannen te realiseren. Ik wilde zo graag bewijzen dat ik goed genoeg was, dat ik iets kon, dat ik waardevol was. Mijn ego zat dus erg laag en daardoor kwam ik in een gevarenzone terecht. Ik creëerde ziekte in mijn lichaam en ging daar zover in door dat ik had kunnen sterven. Gelukkig leerde ik mijzelf liefhebben en werd ik mij ervan bewust wie ik in wezen ben. Op deze manier creëerde ik een balans tussen mijn ego en mijn essentie en werd mijn leven een heel stuk fijner. Het was niet langer nodig om stroomopwaarts te peddelen toen ik ontdekte hoe ik mijn boot kon draaien en mij met de stroom mee kon laten voeren. Door authentiek te zijn kon ik eindelijk écht genieten van mijn leven op deze prachtige planeet.
Authentiek leven is niet alleen voor mij weggelegd, maar voor éénieder die dit op zijn verlanglijstje heeft staan. Hoe ik dit bereikt heb en wat uiteindelijk de pijlers zijn geworden waar mijn leven op rust, leg ik uit in het volgende hoofdstuk. De energie verhogende ingrediënten; rust, natuur, emoties, beweging, voeding, humor, dankbaarheid, creativiteit, meditatie en onderzoek vormen samen het deeg waar ieder zijn overheerlijke taart van kan bakken en dan… Smullen maar!
